Taneczna rytmika i urywane, „poszatkowane” partie gitary to znak rozpoznawczy muzyki Gang of Four od niemal czterdziestu lat. Założony w 1977 roku zespół przyczynił się (razem z m. in. Public Image Ltd.) do odczarowania wizerunku punk rocka jako gatunku prymitywnego i mało wartościowego muzycznie. Po kilku przerwach w działalności i zmianach personalnych, cztery lata temu skład opuścił ostatecznie wokalista Jon King, a grupa funkcjonuje nadal pod kierownictwem gitarzysty Andy’ego Gilla (obecnie jedynego członka z oryginalnej „czwórki”).

Zeszłoroczny album „What Happens Next” Gill nagrał z innymi muzykami, natomiast partie wokalne rozdzielił między nowego etatowego wokalistę Johna Sterry’ego oraz gości: Alison Mosshart (The Kills, The Dead Weather), Robbiego Furze (The Big Pink) i niemieckiego aktora/piosenkarza Herberta Grönemeyera. Chociaż Sterry występuje obecnie jako pełnoprawny członek zespołu, to liderem pozostaje Gill, który w wywiadach przyznaje wprost, że w przyszłości planuje rozwijać Gang of Four jako projekt bez stałego wokalisty.

Można się zastanawiać nad sensem utrzymywania przy życiu zespołu z jednym „oryginalnym” muzykiem w składzie, ale spuścizna Gang of Four jest niepodważalna: bez nich Nirvana nie brzmiałaby tak samo (Kurt Cobain powiedział kiedyś, że w założeniu miała być skrzyżowaniem Gang of Four i Scratch Acid), a grupy takie jak Bloc Party czy Franz Ferdinand być może nawet by nie powstały. Nie ulega też wątpliwości, że w tym przypadku zaangażowane politycznie teksty od samego początku były ważniejsze niż głos, który je śpiewał. A jak taka ilość transplantacji wpłynęła na koncertową kondycję legendy przekonamy się 21 września w warszawskiej Proximie.