Soft Metals to duet, który obok Xeno & Oaklander wymieniany jest jako jeden z najważniejszych przedstawicieli współczesnego amerykańskiego synth popu. Tworzą go Patricia Hall i Ian Hicks. W ich muzyce możemy znaleźć wiele inspiracji współczesną muzyką elektroniczną, także tą bardziej eksperymentalną. Często w wywiadach powołują się na fascynacje sceną techno z Detroit, jak chociażby Drexciya. Oba ich albumy („Soft Metals” [2010], „Lenses” [2013]) spotkały się z gorącym przyjęciem i bardzo dobrymi recenzjami, a ich debiut określono jako jeden z najambitniejszych synthpopowych projektów. Piosenkom Soft Metals nie brakuje przebojowości – wpadają w ucho, ale znajdziecie w tej muzyce również sporo niepokoju. Jednym zdaniem: mroczne emocje na parkiecie!

W drugiej połowie kwietnia ruszyli w swoją pierwszą europejską trasę. Byli tym bardzo podekscytowani. Przyjeżdżają na dwa koncerty do Polski: 10 maja zagrają we Wrocławiu (Firlej), a 11 w Warszawie (bar Studio).

Soft Metals to przede wszystkim przesympatyczni ludzie. Bardzo kontaktowi, chętni do rozmowy. Tematem naszej rozmowy miała być muzyka, teledyski i koncertowanie, a wyszło życie i uczucia. Przekonać się o tym możecie czytając wywiad z połową duetu, wokalistką Patricią Hall:

Wygląda na to, że przykładacie bardzo dużo uwagi do waszych teledysków. Są oryginalne, ciekawe i czasami nawet nieco kontrowersyjne. Szczególnie zapada w pamięć odważne „Tell me”, które, jak wyczytałem gdzieś potem, jest częścią filmu „Hardcore” (niezależnej produkcji Erin Frost & Shaun Kardinal – przyp. red.)… Czy możesz powiedzieć coś więcej na temat tego jak powstają obrazy do Waszych piosenek?

Patricia: Teledyski są dla nas bardzo ważne. Zwykle chcę, żeby nie zmieniały specjalnie znaczenia utworu, do którego powstają, ale jestem otwarta na to, że inny artysta zinterpretuje ją na swój sposób, doda coś od siebie.

Współpracujemy z naszą przyjaciółką Erica Schreiner, która jest reżyserką i performerką. Ona stworzyła większość naszych teledysków: „Psychic Driving”, „On A Cloud” czy „No Turning Back”. Zwykle jest tak, że wysyłam jej tekst piosenki i piszę mniej więcej co ta piosenka znaczy dla mnie. Reszta należy do niej. Nigdy nie wiem, jaki będzie tego efekt, ale jak do tej pory zawsze byłam zachwycona tym co powstało. Ona ma niesamowitą zdolność zawierania esencji przekazu w scenariuszu, w tym jak gra, a zawsze też dodaje coś nowego od siebie.

Praktycznie od momentu, kiedy wykorzystaliśmy zdjęcia z filmu „Hardcore” jako ilustracje i okładkę naszej ostatniej płyty „Lenses” wiedziałam, że będę chciała użyć go jeszcze jako video do którejś z naszych piosenek. Wybór padł na „Tell Me”. Film opowiada o prawdziwej parze, ich miłości, ale jest też bardzo zmysłowy, pełna dzikiego niemalże zwierzęcego pożądania. Kiedy go obejrzałam, zadałam sobie pytanie, czy to była prawdziwa miłość, czy po prostu chwila namiętności? Piosenka zadaje podobne pytania. Kiedy zauroczenie staje się miłością? Na ile blisko muszę być z kimś, żeby móc to poczuć? Zauroczenie inną osobą może być mylone z miłością, ale to mija zwykle szybko.

Wspomniałaś o „No Turning Back”. W Walentynki tego roku miała miejsce premiera teledysku do tego utworu. Dla mnie to artystyczne, dosyć dziwne, ale też i trochę smutne spojrzenie na ten dzień. Co myślisz o tym święcie?

Patricia: Wydaje mi się, że każdy potrzebuje odrobinę romantyzmu na co dzień. Nie przepadam za byciem obsypywaną masą prezentów jednego dnia. Intymność, bycie z drugą osobą, to są przejawy prawdziwego uczucia. Dla mnie ważniejsze jest granie koncertów z Ianem, bycie tam razem, niż zjedzenie pudełka czekoladek i gapienie się na siebie jakbyśmy byli w sobie szaleńczo zakochani. Romantyczne jest bycie razem w trasie, wykonywanie piosenek, które napisaliśmy, przeżywanie dobrych i złych chwil. Wspólne tworzenie pięknego życia.

Erica Schreiner (twórczyni teledysku): Inspiracją dla tego video była karta Tarota Osiem Pucharów (Ósemka Pucharów jest kartą skrajnych emocji, wewnętrznych konfliktów i rozterek – przyp. red.). Każdy z nich zawiera serce, które jest rozrywane na pół, przebijane, rozbijane, roztrzaskiwane czy pożerane. Chciałam w ten sposób pokazać różne sposoby w jakie ranione są uczucia. Paradoks złamanego serca polega na tym, że już nie można powrócić do pierwotnego stanu. Zawsze będzie ślad zniszczenia. Tak samo jak nie można wrócić do tego, czego już dawno nie ma. To cię zmienia na zawsze. Ten klip pokazuje rozbicie w momencie kiedy tracisz swoją miłość.

Trochę powiało grozą… Patricia, napomknęłaś już o tym, więc warto pociągnąć temat. Pewnie nie raz ktoś już się o to pytał. Jesteście parą. To chyba popularne zjawisko, szczególnie na scenie electro, synth pop. Powiedz mi, czy trudno jest oddzielić muzykę od rutyny dnia codziennego? Przejmujecie się tym w ogóle?

Patricia: Praktycznie wszystko robimy razem. Mieszkamy, gotujemy, piszemy muzykę. Wiemy, jak dać sobie przestrzeń, tak, żeby każdy miał swoje miejsce, ale mamy tyle wspólnych pasji i zainteresowań, więc tak czy siak spędzamy ze sobą mnóstwo czasu. Nie mamy potrzeby oddzielania muzyki od normalnego życia. Ona stanowi o tym, kim jesteśmy. Muzyka jest naszą codziennością.

Rozmawiamy tuż przed Waszą europejską trasą. To Wasz pierwszy raz? Jakie macie oczekiwania?

Patricia: Tak, jedziemy do Europy po raz pierwszy. To dla nas bardzo szczególna chwila. Czekaliśmy na to od 2010 r., ale z różnych powodów nie udało się wcześniej. Oczekujemy, że zobaczymy wiele ciekawych miejsc, wspaniałą architekturę, kulturę i spotkamy mnóstwo wspaniałych ludzi.

Kiedy pierwszy raz skontaktowałem się z Patricią, zaproponowałem jej tradycyjną dla musicNOW! formułę wywiadu – opowiadanie piosenek. Nie była specjalnie do tego przekonana. Stwierdziła, że historie wokół utworów powinni tworzyć sami słuchacze. Napisała jednak mały przewodnik po twórczości swojego zespołu. Przed Państwem wisienka na torcie, na zakończenie wywiadu, krotochwile z Soft Metals. Zaprasza Patricia Hall:

„The Cold World Melts”

(Soft Metals, 2010 Captured Tracks)

Gdy nadejdzie nowa miłość, która zrodziła się wbrew przeciwnościom losu, gdy masz poczucie, że to uczucie przezwycięży wszystko.

„Tell Me”

(Lenses, 2013 Captured Tracks)

Gdy czujesz, że ulegasz czyjemuś urokowi i chcesz naprawdę wiedzieć, czy to zakochanie czy pożądanie. Czujesz motyle w brzuchu i chcesz sypiać i budzić się z tą osobą na zawsze.

„In The Air”

(Lenses, 2013 Captured Tracks)

Nadchodzi wiosna, kwitną kwiaty. Topnieje śnieg. Słychać śpiew ptaków, bzyczenie pszczół, a ty czujesz unoszący się w powietrzu odurzający zapach miłości.

„Celestial Call”

(Soft Metals, 2010 Captured Tracks)

Pod rozgwieżdżonym niebem, na łonie natury. Samemu lub z bliskimi. Połóż się na ziemi i zanurz się w cudzie istnienia.

„On A Cloud”

(Lenses, 2013 Captured Tracks)

Gdy czujesz się cudownie w objęciach bliskiej osoby i razem tworzycie swój jedyny wyjątkowy wszechświat.

„Lenses”

(Lenses, 2013 Captured Tracks)

Gdy świadomość chwieje twoim postrzeganiem świata. To piosenka o odrzuceniu schematycznego myślenia, reaktywności emocjonalnej.