współpraca

Bogusz Blaszkiewicz

Od muzyki uzależniony od zawsze, a szczególnie od czasu lektury "Ciemnej Strony Księżyca" Floydów. Po dłuższym rozbracie z piórem na boku pracy zarobkowej stopniowo wraca do hobbystycznego pisania, systematycznie odnajdując zagubione upodobanie do słowotwórstwa. Pisząc o muzyce skupia się na przekazie i emocjach. Pozbawiony uprzedzeń, zespolony z naturą, unoszący się (przeważnie) bez wysiłku.

Ostatnio dodane

London Grammar – Truth is a Beautiful Thing

Czekałem w nadziei, że London Grammar oderwą się od tonacji C i pokażą coś nowego, rozwiną się i uwolnią potencjał, którym wypełniona była „If You Wait”.

pop
płyty | recenzja

The XX – I See You

Tysiące zaułków, miliony zakamarków, spontaniczne targowiska, burgery z kangura, bruk, rynsztok, surowe nuty kolei i robót drogowych.

pop
płyty | recenzja

Classixx – Faraway Reach

Muzyka Classixx robi swoje i nie ma się nad czym przesadnie roztkliwiać. Tylko tyle i aż tyle.

elektronika, pop
płyty | recenzja